Όσο
πιο αφράτο γίνεται το μείγμα του βουτύρου, τόσο πιο αφράτος θα γίνει ο
κουραμπιές.
Το αφράτεμα του βουτύρου με τη ζάχαρης απαιτεί πολύ δυνατό χτύπημα. Όμως
μόλις προστεθεί το αλεύρι, πρέπει το χτύπημα να γίνεται αργά, σε χαμηλή
ταχύτητα για να μην καταστραφεί η αφράτη υφή που έχει αποκτήσει το
μείγμα.
O κουραμπιές πρέπει να ψήνεται σε χαμηλές θερμοκρασίες και όχι πάρα πολύ
ώστε να μην αποκτά τραχιά και σκληρή υφή και να βγαίνει λευκός.
Απαραίτητο είναι να ζαχαρωθεί όταν είναι κρύος. Γιατί όταν είναι ζεστός η
πρώτη στρώση ζάχαρης δημιουργεί ένα χονδρό, μαλακό και πανιασμένο
στρώμα που δεν είναι ευχάριστο στο στόμα.
Πάντα πρέπει να σκεπάζουμε τους κουραμπιέδες καλά γιατί απορροφούν πολύ
εύκολα υγρασία και νοτίζουν.
Διατηρούνται για αρκετό διάστημα όταν είναι ερμητικά κλεισμένοι.
Μπορούμε να μη βάλουμε αμύγδαλα και να ανοίξουμε τη ζύμη σε φύλλο ώστε
να κόψουμε σε διάφορα σχήματα π.χ. αστέρια, καρδιές, κτλ. - See more at:
http://www.steliosparliaros.gr/giortina/xristougenniatika/kourabiedes/#sthash.wuZTuUsT.dpuf
Όσο
πιο αφράτο γίνεται το μείγμα του βουτύρου, τόσο πιο αφράτος θα γίνει ο
κουραμπιές.
Το αφράτεμα του βουτύρου με τη ζάχαρης απαιτεί πολύ δυνατό χτύπημα. Όμως
μόλις προστεθεί το αλεύρι, πρέπει το χτύπημα να γίνεται αργά, σε χαμηλή
ταχύτητα για να μην καταστραφεί η αφράτη υφή που έχει αποκτήσει το
μείγμα.
O κουραμπιές πρέπει να ψήνεται σε χαμηλές θερμοκρασίες και όχι πάρα πολύ
ώστε να μην αποκτά τραχιά και σκληρή υφή και να βγαίνει λευκός.
Απαραίτητο είναι να ζαχαρωθεί όταν είναι κρύος. Γιατί όταν είναι ζεστός η
πρώτη στρώση ζάχαρης δημιουργεί ένα χονδρό, μαλακό και πανιασμένο
στρώμα που δεν είναι ευχάριστο στο στόμα.
Πάντα πρέπει να σκεπάζουμε τους κουραμπιέδες καλά γιατί απορροφούν πολύ
εύκολα υγρασία και νοτίζουν.
Διατηρούνται για αρκετό διάστημα όταν είναι ερμητικά κλεισμένοι.
Μπορούμε να μη βάλουμε αμύγδαλα και να ανοίξουμε τη ζύμη σε φύλλο ώστε
να κόψουμε σε διάφορα σχήματα π.χ. αστέρια, καρδιές, κτλ. - See more at:
http://www.steliosparliaros.gr/giortina/xristougenniatika/kourabiedes/#sthash.wuZTuUsT.dpuf
Όσο
πιο αφράτο γίνεται το μείγμα του βουτύρου, τόσο πιο αφράτος θα γίνει ο
κουραμπιές.
Το αφράτεμα του βουτύρου με τη ζάχαρης απαιτεί πολύ δυνατό χτύπημα. Όμως
μόλις προστεθεί το αλεύρι, πρέπει το χτύπημα να γίνεται αργά, σε χαμηλή
ταχύτητα για να μην καταστραφεί η αφράτη υφή που έχει αποκτήσει το
μείγμα.
O κουραμπιές πρέπει να ψήνεται σε χαμηλές θερμοκρασίες και όχι πάρα πολύ
ώστε να μην αποκτά τραχιά και σκληρή υφή και να βγαίνει λευκός.
Απαραίτητο είναι να ζαχαρωθεί όταν είναι κρύος. Γιατί όταν είναι ζεστός η
πρώτη στρώση ζάχαρης δημιουργεί ένα χονδρό, μαλακό και πανιασμένο
στρώμα που δεν είναι ευχάριστο στο στόμα.
Πάντα πρέπει να σκεπάζουμε τους κουραμπιέδες καλά γιατί απορροφούν πολύ
εύκολα υγρασία και νοτίζουν.
Διατηρούνται για αρκετό διάστημα όταν είναι ερμητικά κλεισμένοι.
Μπορούμε να μη βάλουμε αμύγδαλα και να ανοίξουμε τη ζύμη σε φύλλο ώστε
να κόψουμε σε διάφορα σχήματα π.χ. αστέρια, καρδιές, κτλ. - See more at:
http://www.steliosparliaros.gr/giortina/xristougenniatika/kourabiedes/#sthash.wuZTuUsT.dpuf
Δείτε περισσότερες συνταγές πατώντας ΕΔΩ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ
Μερίδες: 20
Xρόνος: 60' λεπτά
Bαθμός δυσκολίας: Πολύ εύκολη
|
5 φλυτζάνια του τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κουταλάκι γλυκού κοφτό μπέκιν πάουντερ
ελάχιστο αλάτι
1 1\2 φλυτζάνι του τσαγιού φρέσκο βούτυρο
1 φλυτζάνι του τσαγιού ζάχαρη άχνη
2 κροκάδια αυγών
1-2 βανίλιες
3 κουταλιές σούπας χυμό πορτοκαλιού,η κονιάκ.η ούζο[εγώ βάζω ούζο]
1 1\2 ζάχαρη άχνη για πασπάλισμα
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Μόλις τους βγάλουμε από τον φούρνο και κρυώσουν τους ψεκάζουμε με λίγο ροδόνερο για μυρωδιά και μετά τους πασπαλίζουμε με άχνη Το ροδόνερο ειναι προαιρετικό ο κουραμπιές να έχει κρυώσει γιατί αν βάλουμε σε ζεστούς άχνη θα κολλήσει επάνω και θα είναι άσχημο .
Προσθέτουμε στην ζύμη και 1/2 φλυτζάνι του τσαγιού αμυγδαλόψιχα αφού πρώτα την αλέσουμε ελάχιστα και την φουρνίσουμε [εγώ δεν τα ξεφλουδίζω ]
Η συνταγή είναι για μία δόση,συνιστώ να την τριπλασιάσετε τόσο ωραία που είναι!!!